يكشنبه, ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۹:۴۹ ق.ظ
عشق روی پیاده رو
وقتی شاطر عباس نان های داغ را توی دستهای مهتاب میگذاشت دلم میخواست جای شاطر عباس بودم. وقتی مهتاب نانهای داغ را لای چادر گلدارش میپیچاند دلم میخواست من، آن نانهای داغ باشم. وقتی مهتاب به خانه میرسید و کوبه ی در را میکوبید، هوس می کردم کوبه ی در باشم. وقتی مادرش نانها را از مهتاب میگرفت، دوست داشتم مادر مهتاب باشم. بعد مهتاب تکه ی نان برای ماهی های قرمز توی حوض خانه شان میانداخت و من هزار بار آرزو میکردم یکی از ماهی های قرمز توی حوض باشم.
از کتاب عشق روی پیاده رو
مصطفی مستور
پ.ن: عکس و متن از نت ;-)
دوست دارم با تو باشم چون هیچ وقت از با تو بودن خسته نمی شوم. حتی وقتی با هم حرف نمی زنیم، حتی وقتی نوازشم نمی کنی...
ماهیت اصلی اعتماد به نفس واقعی و راستین:
اعتماد به نفس واقعی هیچ گونه ارتباطی با آنچه در زندگی بیرونی شما اتفاق می افتد ندارد. اعتماد به نفس واقعی زاییده ی شغل شما نیست.اعتماد به نفس راستین، نتیجه باور قلبی و دورنی شما به توانایی ها و قابلیت های تان است. این باور که هرکاری را بخواهید، میتوانید انجام دهید.
"اعتماد به نفس، باربارا دی آنجلیس"
