چرا از همین شنبه شروع نمی کنیم؟ 😐

همه ما روزانه در حال حرکت هستیم. حرکت در مسیرهای مختلف که معمولاً ما را به مقاصدی کوتاه و ناپیوسته می‌رساند. اگر از بیشتر مردم سؤال کنید با یک آه از آرزوی خود میگویند که گوشه ذهنشان خاک می‌خورد. آرزوهای بسیار بزرگ که در ذهن کوچکشان نقش بسته و اکثر آن‌ها رسیدن به آن را غیرممکن می‌دانند.

مشکل این است که مردم آرزو را با هدف و راه رسیدن به آن یکی می‌کنند. فکر می‌کنند همه آن‌ها یکی هستند و برای رسیدن به آرزوی خود به اصل آن فکر می‌کنند مثلاً میگویند:

• آرزو دارم 10 کیلو وزن کم کنم
• آرزو دارم کسب‌وکار مورد علاقه‌ام را راه‌اندازی کنم
• آرزو دارم 1 میلیارد تومان در سال درآمد داشته باشم

این آرزوها آنقدر بزرگ و دست‌نیافتنی هستند که بیشتر مردم رسیدن به آن‌ها را غیرممکن می‌دانند. مانند کسی که بخواهد عرض یک رودخانه 100 متری را بپرد و به آن طرف رود برود. واقعیت همین است.